Mononukleoza

Mononukleoza to choroba zakaźna, na którą chorują głównie dzieci, najczęściej między 5. a 12 rokiem życia oraz młodzież. Źródłem zakażenia jest ślina, w związku z czym mononukleoza często nazywana jest „chorobą pocałunków”.

Za wywołanie choroby odpowiada EBV - wirus Epsteina-Barr, który występuje u około 80% ludzi po 40-stym roku życia. Jednakże najbardziej narażone na zakażenie są dzieci. Choroba wylęga się od 30 do 50 dni, a jej początkowe objawy przypominają zwykłą grypę. Niekiedy mononukleoza u dzieci ujawnia się przypadkiem, gdy po podaniu ampicyliny (lub jej pochodnej) na skórze malucha pojawia się wysypka. W postawieniu prawidłowej diagnozy pomocne jest wówczas badanie krwi, bowiem choroba w charakterystyczny sposób zmienia limfocyty.

Mononukleoza – jak się zakażamy

Mononukleoza u dzieci jest chorobą całoroczną, ale największą zachorowalność zauważa się w okresach wiosennym i jesiennym. Choroba łatwo przenosi się w ślinie osoby chorej, bądź będącej nosicielem. Na mononukleozę najczęściej zapadają dzieci całowane przez dorosłych. Maluchy mogą się zakazić także w inny sposób. Przez zanieczyszczone śliną zabawki, wspólne jedzenie lodów, jabłka, banana lub lizanie tego samego lizaka, albo używanie wspólnych sztućców i naczyń. Młodzież natomiast, zakaża się głównie podczas całowania.

Mononukleoza – objawy

W pierwszym etapie choroby pojawiają się:

• ból gardła
• ból brzucha
• zmęczenie
• osłabienie
• podwyższona temperatura (może utrzymywać się nawet kilka tygodni)
• czerwone lub fioletowe plamki na podniebieniu
• zaczerwienie i nalot na migdałkach
• bolesne powiększenie węzłów chłonnych

Następnie do wyżej wymienionych objawów mogą dołączyć:

• powiększenie wątroby
• powiększenie śledziony
• zażółcenie skóry i twardówek
• obrzęk powiek
• trudności w oddychaniu

U niemowląt i przedszkolaków wysoka gorączka utrzymuje się zdecydowanie krócej niż u starszych osób. Także naloty z migdałków ustępują szybciej. Ale za to częściej dochodzi do powiększenia wątroby i śledziony oraz pojawienia się obrzęku powiek i wysypki skórnej mylonej często ze szkarlatyną lub różyczką.

Mononukleoza - leczenie

Leczenie mononukleozy u dzieci jest długotrwałe i nie kiedy wymaga pobytu malucha w szpitalu. Gdy leki przeciwwirusowe okazują się nieskuteczne, może wystąpić konieczność podania sterydów.Choroba powoduje silne wyczerpanie organizmu dlatego przede wszystkim zalecany jest odpoczynek. Należy także zbijać wysoką temperaturę ciała oraz podawać dziecku odpowiednią ilość płynów. W walce z chorobą ważna jest również odpowiednia dieta. Powinna być ona lekkostrawna oraz bogata w witaminy.

Natomiast nie należy stosować antybiotyków z grupy amoksycykliny i ampicyliny, gdyż może to wywołać reakcję uczuleniową. Do tej pory nie wynaleziono jeszcze skutecznej szczepionki na tę chorobę,w dodatku osoba, która już ją przeszła nadal jest nosicielem wirusa.

Mononukleoza - powikłania

Jeśli mononukleoza u dzieci jest prawidłowo leczona, powikłania występują rzadko i są to:

• pęknięcia powiększonej i wystającej spoza żeber śledziony
• żółtaczka
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
• porażenie nerwów czaszkowych
• zapalenie ucha środkowego
• zapalenie mięśnia sercowego
• obniżenie liczby płytek krwi
• wysypka krwotoczna
• wybroczyny na skórze
• niedokrwistość hemolityczna

Dziecko potrzebuje około miesiąca, aby wrócić do formy. Przez ten czas powinno unikać wysiłku fizycznego gdyż powiększona śledziona jest bardzo podatna na uszkodzenia. Dzieci, które przeszły mononukleozę mają także upośledzony układ odpornościowy w związku z czym przez 2-4 miesiące od chwili wystąpienia pierwszych objawów choroby nie należy wykonywać szczepień ochronnych.

Zdjęcie: Fotolia by © Sergej Khackimullin All rights reserved

Autor