Nocne moczenie

Zdrowe i prawidłowo rozwijające się dziecko, to prawdziwy powód do radości i dumy dla jego rodziców. Z tego też względu, starają się oni za wszelką cenę, zapewnić mu właściwe warunki do rozwoju i wzrastania. Nie zawsze jednak ich starania przynoszą pozytywne efekty.

Przykładem tego typu problemu, może być moczenie nocne, często wyśmiewane i błędnie odczytywane jako celowe działanie dziecka lub „coś” co minie z wiekiem. Nieleczone i zignorowane może mieć jednak bardzo poważne konsekwencje zdrowotne.

Kiedy mówimy o moczeniu nocnym?

Tak zwany problem mokrego łóżka, określany jest w terminologii medycznej, jako moczenie nocne lub też moczenie mimowolne. Polega ono na bezwiednym, powtarzającym się oddawaniu moczu w nocy u dzieci od 4/5-ego roku życia. Przypadłość ta, charakteryzuje się brakiem kontroli nad momentem oddawania moczu w nocy przez dziecko, które umiejętność tą już dawno opanowało. Mogą jej towarzyszyć następujące objawy: moczenie w czasie dnia, bóle brzuszka, ból w czasie oddawania moczu, bardzo częste oddawanie moczu, podwyższona temperatura, biegunka. Moczenie u dzieci , częściej pojawia się i dotyczy chłopców, niż dziewczynek.

Przyczyny nocnego moczenia

Przyczyny moczenia u dzieci, można podzielić na kilka głównych kategorii. Są to:

• Przyczyny genetyczne;

• Zaburzenia, wady, choroby układu moczowego np.: zaburzenia pracy nerek, infekcje dróg moczowych, niewłaściwa budowa układu moczowego;

• Zaburzenia psychogenne czyli takie, które dotyczą bezpośrednio środowiska społecznego i wychowawczego dziecka. Nocne moczenie jest wówczas traktowane, jako objaw nerwicy lub też przejaw stanu przeżyć dziecka.

Moczenie – jak leczyć i przeciwdziałać

W momencie gdy rodzice zauważą u swojej pociechy tego typu problem, powinni jak najszybciej udać się po fachową poradę do pediatry. Ten z pewnością, zleci podstawowe badania, które pozwolą dokładniej określić przyczyny tej przypadłości oraz dobrać właściwy sposób leczenia. Najczęściej stosowane i wymieniane metody leczenia moczenia u dzieci to:

• psychoterapia (włącza się do niej także pozostałych członków rodziny);
• farmakologia;
• trening kontroli nad oddawaniem moczu;
• terapia behawioralna (wybudzanie o stałych porach w nocy i prowadzenie do łazienki, prowadzenie „nocnego kalendarza”, w którym zaznacza się suche i mokre noce).

Najlepsze efekty przynosi połączenie wszystkich tych metod. Dodatkowo rodzice mogą posiłkować się, specjalnymi pieluchomajtkami dla przedszkolaków lub na wszelki wypadek zaopatrzyć się w nieprzemakalne (podgumowane) prześcieradła.

Zdjęcie: Fotolia by © Hallgerd All right reserved

Autor