Skąd się bierze katar sienny?
Autor: Katarzyna Michniewska
W ciągu ostatnich lat w Europie stale wzrasta liczba chorych na alergiczny nieżyt nosa. W Polsce na pyłkowicę cierpi około 25% mieszkańców. Co trzecie badane dziecko wykazuje objawy alergii. Czym jest katar sienny i jakie są jego objawy?
Czym jest katar sienny?
Katar sienny, inaczej zwany pyłkowicą, alergicznym nieżytem nosa lub astmą oskrzelową wywołują różne substancje obecne we wdychanym przez nas powietrzu, zwane alergenami. Katar jest reakcją zapalną błony śluzowej nosa na drażniący alergen. Niestety może rozwinąć się u każdego i w każdym momencie życia. Na jego wystąpienie u Twojego dziecka duży wpływ mają predyspozycje genetyczne. A zatem jeśli jedno z rodziców cierpi z powodu kataru siennego, to prawdopodobieństwo, że wystąpi on również u dziecka wzrasta, wynosi 1:3.
Do alergenów wziewnych wywołujących katar sienny należą:
- pyłki roślin,
- roztocza kurzu domowego,
- sierść,
- grzyby pleśniowe.
W Polsce alergeny wziewne są najbardziej aktywne wczesną wiosną i latem, i najczęściej wtedy dochodzi do wzmożonych objawów.
Jakie są rodzaje alergicznego nieżytu nosa?
- przewlekły – wywołany jest alergenami obecnymi w naszym otoczeniu przez cały rok: roztocza kurzu domowego, grzyby pleśniowe, sierść zwierząt domowych
- okresowy - pojawia się zwykle wiosną i latem, a wywołany jest alergenami występującymi w naszym otoczeniu sezonowo: pyłki roślin, grzyby pleśniowe występujące po za domem
Jak rozpoznać katar sienny?
Katar sienny jest często mylony ze zwykłym katarem "z przeziębienia" wywołanym przez wirusy, krążące w powietrzu. Jak je odróżnić? Przede wszystkim zwykły katar jest zaraźliwy i często towarzyszy mu gorączka. Trwa krótko, bo najczęściej 7 dni. Atakuje głównie wiosną i jesienią. Katar sienny nie jest zaraźliwy, może trwać tygodniami, a nawet cały rok, gdy mamy stały kontakt z utrzymującym się długo w powietrzu alergenem.
Najczęstsze objawy kataru siennego:
- wodnista, bezbarwna wydzielina z nosa,
- zatkanie i swędzenie nosa,
- napady kichania,
- objawy zapalenia spojówek,
- łzawienie oczu,
- światłowstręt,
- ból głowy,
- osłabienie powonienia i smaku,
- świszczący oddech,
- brak wysokiej gorączki lub niewielka zmiana temperatury ciała,
- zmniejszony apetyt,
- zwiększone pragnienie.
Jeśli pojawi się alergia wziewna należy stworzyć dziecku warunki, w których kontakt z alergenem będzie maksymalnie ograniczony!
Jeśli dziecko uczulone jest na pyłki roślin?
W okresie najsilniejszego pylenia mieszkanie wietrz podczas opadów deszczu, gdyż wówczas jest w powietrzu najmniej pyłków. Także na spacery wychodź najlepiej po deszczu. Zamykaj okna, gdy stężenie pyłków jest wysokie lub na zewnątrz koszone są trawniki. Sprawdzaj tabelę pylenia.Alergeny pochodzenia zwierzęcego
Jeśli jest to możliwe, oddaj zwierzaka w dobre ręce. Gdy takie rozwiązanie nie wchodzi w grę postaraj się ograniczyć kontakt dziecka ze zwierzęciem. Regularnie kąp czworonoga. Aby ograniczyć ilość alergenu, usuń dywany i meble tapicerowane.
Roztocza kurzu domowego
Usuń dywany, meble tapicerowane, narzuty, firanki oraz zasłony. Jeśli już pozostaną odkurzaj je odkurzaczem z filtrem wodnym, gdyż tradycyjny odkurzacz wzbija kurz w powietrze. Także kurze wycieraj wilgotną szmatką. Poduszki, koce i kołdry często wietrz, a zimą wystawiaj na mróz, aby zamrozić roztocza. Podobnie postępuj z wszelkiego rodzaju pluszakami. Ich ilość ogranicz do niezbędnego minimum. Pierz je w 60oC i dość często zamrażaj. Materac łóżka i pościel powlecz antyalergicznymi, wykonanymi z tkanin barierowych (zatrzymujących alergeny roztoczy) materiałów. Szukaj takich, które przepuszczają parę wodną i powietrze. Często wietrz pomieszczenia.
Grzyby pleśniowe
Zrezygnuj z nawilżaczy powietrza. Usuń z domu te rośliny doniczkowe, które wymagają częstego podlewania. Unikaj drewnianych domków letniskowych i altanek, szklarni i krytych basenów. Przypilnuj, aby dziecko przebywające w ogrodzie nie bawiło się leżącymi liśćmi, ani ziemią. Oprócz ograniczania kontaktu z alergenem dziecku podaje się szczepionki i leki antyhistaminowe. Łagodzą one większość objawów choroby.
Kiedy do lekarza?
Jeśli po tygodniu katar u Twojego dziecka nadal nie mija, inne objawy przypominają katar sienny i nic nie wskazuje na rozwijającą się infekcję, warto odwiedzić lekarza. Po wywiadzie z Wami i obejrzeniu dziecka, zapewne zleci serię badań diagnostycznych (testy skórne lub ustalenie we krwi poziomu immunoglobulin klasy IgE) w celu stwierdzenia alergii. Dzięki temu sprawdzicie czy dziecko jest uczulone i który z alergenów odpowiada za wystąpienie u niego przykrych objawów kataru siennego.
Zakatarzony noworodek
Ponieważ noworodek nie potrafi oddychać przez usta, wystąpienie u niego kataru siennego znacznie utrudnia mu funkcjonowanie. Maluszek ma kłopoty z jedzeniem. Ssie bardzo krótko, a przy karmieniu jest bardzo niespokojny. Nieżyt noska u tak małego dziecka stwarza ryzyko powikłań usznych i płucnych. Wynika to z małej odporności śluzówkowej noworodka i z niedojrzałego układu oddechowego.
Zakatarzonego bobasa układaj na brzuszku. W takiej pozycji wydzielina nie spływa do płuc, a dziecko się nie dusi. Wydzielinę należy z noska odsysać. Nieżyt nosa u maluszka bezwzględnie wymaga wizyty u lekarza. Zaleci on odpowiednie kropelki do nosa. W takich przypadkach zalecane jest także aplikowanie dziecku roztworu soli fizjologicznej. Poproś w aptece sól bez konserwantów. Krople najlepiej podawać za pomocą nasączonego lekiem patyczka kosmetycznego.
Przeczytaj również:
Zdjęcie: Fotolia fot by © NiDerLander
