Skąd się bierze katar sienny?

W ciągu ostatnich lat w Europie stale wzrasta liczba chorych na alergiczny nieżyt nosa. W Polsce na pyłkowicę cierpi około 25% mieszkańców. Co trzecie badane dziecko wykazuje objawy alergii. Czym jest katar sienny i jakie są jego objawy?

Czym jest katar sienny?

Katar sienny, inaczej zwany pyłkowicą, alergicznym nieżytem nosa lub astmą oskrzelową wywołują różne substancje obecne we wdychanym przez nas powietrzu, zwane alergenami. Katar jest reakcją zapalną błony śluzowej nosa na drażniący alergen. Niestety może rozwinąć się u każdego i w każdym momencie życia. Na jego wystąpienie u Twojego dziecka duży wpływ mają predyspozycje genetyczne. A zatem jeśli jedno z rodziców cierpi z powodu kataru siennego, to prawdopodobieństwo, że wystąpi on również u dziecka wzrasta, wynosi 1:3. 

Do alergenów wziewnych wywołujących katar sienny należą:

• pyłki roślin,
• roztocza kurzu domowego,
• sierść,
• grzyby pleśniowe.

W Polsce alergeny wziewne są najbardziej aktywne wczesną wiosną i latem, i najczęściej wtedy dochodzi do wzmożonych objawów.

Jakie są rodzaje alergicznego nieżytu nosa?

• przewlekły – wywołany jest alergenami obecnymi w naszym otoczeniu przez cały rok: roztocza kurzu domowego, grzyby pleśniowe, sierść zwierząt domowych
• okresowy -  pojawia się zwykle wiosną i latem, a wywołany jest alergenami występującymi w naszym otoczeniu sezonowo: pyłki roślin, grzyby pleśniowe występujące po za domem

Jak rozpoznać katar sienny?

Katar sienny jest często mylony ze zwykłym katarem "z przeziębienia" wywołanym przez wirusy, krążące w powietrzu. Jak je odróżnić? Przede wszystkim zwykły katar jest zaraźliwy i często towarzyszy mu gorączka. Trwa krótko, bo najczęściej 7 dni. Atakuje głównie wiosną i jesienią. Katar sienny nie jest zaraźliwy, może trwać tygodniami, a nawet cały rok, gdy mamy stały kontakt z utrzymującym się długo w powietrzu alergenem.

Najczęstsze objawy kataru siennego:

• wodnista, bezbarwna wydzielina z nosa,
• zatkanie i swędzenie nosa,
• napady kichania,
• objawy zapalenia spojówek,
• łzawienie oczu,
• światłowstręt,
• ból głowy,
• osłabienie powonienia i smaku,
• świszczący oddech,
• brak wysokiej gorączki lub niewielka zmiana temperatury ciała,
• zmniejszony apetyt,
• zwiększone pragnienie.

Kiedy do lekarza?

Autor