Wyznaczony termin porodu już minął, a Ty wciąż nie czujesz żadnych sygnałów zbliżającego się rozwiązania? Każdego dnia masz nadzieję, że to właśnie dzisiaj na świecie pojawi się jakże długo wyczekiwane maleństwo. Zaczynasz się zastanawiać, czym jest ciąża przenoszona i czy poród po terminie jest niebezpieczny dla dziecka?
Najbardziej wiarygodną datą porodu jest ta wyliczona przez lekarza na podstawie badania USG. Pomiędzy 11 a 14 tygodniem ciąży, ginekolog dokonuje pomiaru długości od czubka głowy do pupy dziecka (CRL) i na jego podstawie określa wiek ciąży i ustala datę porodu. Należy jednak pamiętać, że tylko około 5% dzieci przychodzi na świat w wyznaczonym terminie. Średni czas trwania ciąży wynosi 40 tygodni, a prawidłowy poród może odbyć się dwa tygodnie przed lub dwa tygodnie po wyznaczonej dacie. Dlatego też za poród w terminie uznaje się ten, który nastąpił pomiędzy 38 a 42 tygodniem ciąży. Datę porodu można obliczyć także na podstawie daty ostatniej miesiączki, jednak termin ten nie zawsze pokrywa się z tym ustalonym na podstawie badania USG.
Ciąża, która zakończy się po 42 tygodniu uważana jest za przenoszoną. Długość trwania ciąży jest sprawą indywidualną, dlatego jeśli minął wyznaczony termin porodu, a dziecko nie pojawiło się na świecie, nie należy się zbytnio denerwować. Kobieta ciężarna powinna skontaktować się z lekarzem ginekologiem, który najprawdopodobniej zaleci kontrolne badanie KTG. Po ukończeniu 42 tygodnia ciąży lekarz skieruje ciężarną do szpitala na patologię ciąży.
Zbyt długi czas trwania ciąży wiąże się z ryzykiem zmniejszenia wydolności łożyska, w wyniku którego może dojść do niedotlenienia dziecka. Łożysko dostarcza dziecku wszystkich niezbędnych substancji odżywczych, tlen, a odprowadza dwutlenek węgla i produkty przemiany materii. Po upływie 42 tygodni jego wydolność i funkcjonowanie ulega pogorszeniu.
Niedotlenienie płodu, będące wynikiem zbyt długiego czasu trwania ciąży, może doprowadzić do oddania smółki, czyli pierwszej kupki, w łonie matki. Przedostanie się zanieczyszczonego płynu owodniowego do układu oddechowego dziecka może doprowadzić do zapalenia płuc.
Wraz z czasem trwania ciąży dochodzi do zwiększenia rozmiaru dziecka. Podczas porodu siłami natury dużego malucha, może dojść do uszkodzeń np. urazów zewnątrzczaszkowych, czy złamania obojczyka, które związane jest z trudnościami w urodzeniu dużego dziecka.
Ciąża przenoszona może stanowić zagrożenie nie tylko dla płodu, ale i dla matki. Do jednego z najgroźniejszych powikłań zalicza się uszkodzenia narządów rodnych.
W przypadku ciąży przenoszonej, lekarz może zadecydować o wywołaniu porodu. W większości przypadków, w pierwszej kolejności, zakładany jest cewnik Foleya, czyli giętki wężyk zakończony balonikiem. Cewnik, po umiejscowieniu w szyjce macicy, wypełnia się solą fizjologiczną. Parcie na szyjkę macicy powoduje jej rozwieranie, a ciśnienie wywierane na tkanki prowadzi do wydzielenia prostaglandyn, powodujących przyspieszenie porodu.
W przypadku porodu po terminie, ciężarnej podawana jest także oksytocyna, czyli hormon powodujący skurcze macicy. Podczas podawania kroplówki lekarz za pomocą KTG monitoruje pracę serca dziecka. Gdy mimo powyższych starań akcja porodowa nie rozpoczyna się, ginekolog może zalecić przebicie pęcherza płodowego (amniotomnię,) podczas którego wydzielana jest prostaglandyna, przyspieszająca rozwieranie się szyjki macicy. Amniotomnia nie jest wykonywana rutynowo, a jedynie w ostateczności. Po przebiciu pęcherza poród musi odbyć się w przeciągu 12 godzin, wraz z upływem czasu wzrasta ryzyko infekcji. W przypadku braku akcji porodowej konieczne jest wykonanie cesarskiego cięcia.
Czytaj również:
Lęk przed porodem - jak go pokonać
Jakie są najczęstsze objawy zbliżającego się porodu
Z wykształcenia chemik, z zawodu dziennikarka, a prywatnie żona i mama. Uwielbia teatr, kawę i włoską kuchnię. Pasjonatka podróży, która uwielbia poznawać świat.