Data publikacji:

Pasożyty u dzieci – objawy zarażenia i skuteczne terapie

Pasożyty przewodu pokarmowego u dzieci to temat, który wciąż budzi niepokój wśród rodziców, choć nie zawsze łatwo rozpoznać ich obecność. Czasami pojawiają się tylko dyskretne sygnały sugerujące problem, a niekiedy objawy utrudniają codzienne funkcjonowanie dziecka. Jak rozpoznać zatem pasożyty u dzieci? Wyjaśniamy!
pasożyty u dzieci

Czym są pasożyty i jak dochodzi do zarażenia?

Pasożyty jelitowe to organizmy, które bytują w przewodzie pokarmowym człowieka i czerpią z niego składniki odżywcze. Najczęściej spotykanymi w Polsce pasożytami u dzieci są owsiki, glisty ludzkie oraz lamblie (Giardia intestinalis). Zarażenie nimi może nastąpić bardzo łatwo – przez kontakt z zakażonymi przedmiotami, spożycie niemytych owoców, picie skażonej wody czy brak dokładnej higieny rąk, zwłaszcza po zabawie na placu zabaw czy kontakcie ze zwierzętami.
Małe dzieci są szczególnie narażone ze względu na naturalną ciekawość świata i częste wkładanie rąk do buzi. Dodatkowo w przedszkolach i żłobkach łatwo o rozprzestrzenianie się zakażenia między rówieśnikami.

Pasożyty u dzieci – objawy, które powinny wzbudzić czujność

Objawy pasożytniczego zakażenia mogą być mylące i przypominać inne dolegliwości, dlatego tak łatwo je przeoczyć. Ważne jest uważne obserwowanie dziecka i reagowanie na zmiany w jego zachowaniu lub stanie zdrowia.
Jednym z najczęstszych objawów, zwłaszcza w przypadku owsicy, jest intensywny świąd okolic odbytu, nasilający się wieczorem i w nocy. Dziecko może być niespokojne, źle spać, skarżyć się na swędzenie lub drapać się podczas snu. W przypadku lambliozy często pojawiają się bóle brzucha, wzdęcia, biegunki o nieprzyjemnym zapachu, a także brak apetytu i utrata masy ciała. U niektórych dzieci obserwuje się też zmiany nastroju, drażliwość, zmęczenie czy bóle głowy, co jest skutkiem niedoborów pokarmowych i ogólnego osłabienia organizmu.

Diagnostyka – jak potwierdzić obecność pasożytów?

Jeśli rodzice zauważą niepokojące objawy, warto skonsultować się z pediatrą. Lekarz zleci odpowiednie badania, zazwyczaj kału, a w przypadku owsików – tzw. test celofanowy (wymaz z okolic odbytu wykonany rano przed kąpielą). W niektórych przypadkach konieczne może być kilkukrotne powtórzenie badania, ponieważ pasożyty nie zawsze są wykrywane przy pierwszym podejściu.
Ważne jest, by nie stosować leków przeciwpasożytniczych na własną rękę, bez potwierdzenia diagnozy – nie wszystkie objawy są wynikiem pasożytów, a leki te mogą obciążać organizm dziecka.

Leczenie i profilaktyka – skuteczne podejście

Terapia przeciwpasożytnicza dobierana jest przez lekarza w zależności od rodzaju pasożyta. Najczęściej stosowane są leki takie jak pyrantel, albendazol czy metronidazol – w zależności od diagnozy. Zazwyczaj leczeniu poddaje się także domowników, nawet jeśli nie mają objawów, by uniknąć ponownego zakażenia. Leczenie często powtarza się po 2–3 tygodniach, by zlikwidować pasożyty, które mogły się w tym czasie wykluć.
Równolegle ogromne znaczenie ma profilaktyka. Szczególnie ważne jest utrzymywanie wysokiego poziomu higieny – regularne mycie rąk, codzienna zmiana bielizny, krótkie paznokcie u dzieci, częste mycie zabawek i dokładne czyszczenie toalety. Po zakończeniu leczenia dobrze jest uprać pościel, ręczniki i piżamy w wysokiej temperaturze.
Niektórzy rodzice sięgają po naturalne środki wspomagające odporność i działające przeciwpasożytniczo, takie jak czosnek, pestki dyni czy napary ziołowe, jednak zawsze należy traktować je jako uzupełnienie, a nie zamiennik leczenia farmakologicznego.
Zdjęcie: Envato Elements
Autor: Anna Mlonka