Machanie głową na boki pojawia się w zdecydowanej większość przypadków podczas zasypiania. Kręcenie głową skutkuje stymulacją błędnika, co jest dla dziecka przyjemne, pomagając mu zasnąć. Do podobnych doznań dochodzi podczas bujania, jazdy w wózku bądź w aucie. Można odnieść wtedy wrażenie, że dziecko próbuje wprowadzić się w stan bujania, co wyraźnie je wycisza i uspokaja. Od około szóstego miesiąca życia u niemowląt zaczyna się kształtowanie odruchów ściśle związanych z błędnikiem. W tym czasie dziecko częściej w reakcji na bodźce odwraca głowę, jak również w zabawie potrząsać głową. Następuje pobudzanie błędnika poprzez kręcenie głową na boki. Pobudzanie błędnika powoduje odczucie przyjemnego oszołomienia, sprawiającego przyjemność i ułatwiającego zasypianie. Ruchy przybierające formę rytmicznego poruszania głową, kiwania się czy turlania mają specjalną nazwę, tak zwane jaktacje, i służą najczęściej wyciszaniu się przed snem. Nie są tym samym uznawane za chorobę. Jaktacją jest nie tylko rytmiczne machania głową na boki, ale również bujanie w przód i w tył podczas leżenia na brzuch. Mimo że ruchy mogą nasuwać skojarzenie z tak zwaną chorobą sierocą, nie mają z nią nic wspólnego. Przyjmuje się, że zachowania pozostają w granicach normy rozwojowej. Można powiedzieć, że bardziej wynika z intuicyjnych dziecięcych działań, aby ukoić układ nerwowy i zapewnić warunki do lepszego zasypiania. Wszystko sprowadza się do stymulowania zmysłu równowagi, co maluch podświadomie odbiera jako potrzebne i niezwykle korzystne. Jaktacje raczej nie wynikają z niedoboru odpowiedniej stymulacji czy z potrzeby jej uzupełniania w postaci „dobujania” w ciągu dnia. Są bardziej symptomem niedojrzałości układu nerwowego, która stopniowo, z upływem czasu zanika. Tym samym z wiekiem stają się zdecydowanie coraz rzadsze. Warto wprowadzać w życiu niemowlaka stałą wieczorną rutynę, wyciszanie przed snem z ograniczeniem nadmiaru bodźców docierających do malucha. Wieczór powinien być czasem spokojnym, z przyciemnionym światłem, z minimalizowaniem bodźców wzrokowych i dźwiękowych. Ważne są przytulaski, kojąca muzyka, kołysanki, relaksująca kąpiel i wieczorne czytanie.