Data publikacji:

Czy gronkowiec skórny jest zaraźliwy? Poradnik

Gronkowiec skórny jest szybko rozprzestrzeniającą się bakterią, wymagającą leczenia, jednak nie tak samo groźną dla każdego człowieka. Co więcej, wiele osób jest nosicielem gronkowca. Tym bardziej warto wiedzieć, czy gronkowiec na skórze jest zaraźliwy, jakie są jego objawy i czy gronkowiec skórny jest wyleczalny.
czy gronkowiec skórny jest zaraźliwy

Gronkowiec skórny – jak się zarazić?

W organizmie człowieka, a także w otaczającym środowisku znajduje się mnóstwo drobnoustrojów. Dość powszechna okazuje się być również obecność gronkowca. Mnóstwo ludzi jest nosicielami, co nie jest równoznaczne z chorowaniem. Większość osób nawet nie wie, że przez lata są nosicielami, zwłaszcza gdy gronkowiec nie skutkuje żadnymi dolegliwościami. Gronkowiec skórny, jak sama nazwa wskazuje, bytuje na skórze człowieka, ale może pojawić się również w jamie ustnej (na błonach śluzowych) i w drogach moczowo-płciowych. Zdrowy człowiek nie musi się tak bardzo obawiać tej bakterii, ponieważ zawiera ją naturalna flora bakteryjna. Problem pojawia się w momencie, gdy u danej osoby wzrośnie skłonność do infekcji, zachoruje czy obniży się jej odporność. Szczególnie niska odporność może być wynikiem chemioterapii, zabiegu, ciężkiej infekcji. Bakteria przenika do krwiobiegu, skutkując zakażeniem uogólnionym. W efekcie aktywacji bakteria ujawnia się w postaci między innymi gronkowca skórnego na twarzy. Zachorowania dotyczą nie tylko osób dorosłych i starszych, ale także dzieci, a nawet noworodków. Czy gronkowiec jest zaraźliwy? Tak. Zakażenie odbywa się przez kontakt z nosicielem, przez styczność z zainfekowanymi przedmiotami, drogą kropelkową bądź kontakty seksualne. Zakażone mogą być również spożywane pokarmy czy płyny. Ponadto wnikaniu bakterii gronkowca sprzyjają nawet małe zranienia.

Gronkowiec skórny na twarzy

Dolegliwości wywoływane przez gronkowca skórnego mogą być zróżnicowane, uzależnione w znacznym stopniu od miejsca lokalizacji zakażenia. Gronkowiec skórny na twarzy objawia się najczęściej czyrakami, ropniami i liszajami. Zmiany są zwykle koloru czerwonego, a rozrastanie skutkuje przerwaniem ciągłości skóry. Nawet dość często pojawiające się na powiece ropne infekcje (jęczmienie) również wynikają z zakażenia gronkowcem. W początkowej fazie jęczmień powoduje swędzenie i zaczerwienienie, a w kolejnych dniach – duży obrzęk powieki, łzawienie i ból. Zmiany wywołane gronkowcem skórnym na twarzy (czyraki, ropnie) są zwykle bolesne i wypełnione treścią ropną. Powinny samoistnie pęknąć lub wysuszyć się. Absolutnie nie zaleca się samodzielnych prób ich usunięcia.

Czy gronkowiec skórny jest wyleczalny?

Zakażenie gronkowiec złocistym może prowadzić do wielu niebezpiecznych powikłań, między innymi choroby skóry, infekcji dróg oddechowych, ropni narządowych czy nawet zapalenia płuc, opon mózgowych czy mięśnia sercowego. W skrajnych przypadkach może skutkować sepsą. W sytuacji pojawienia się objawów sugerujących zakażenie gronkowcem skórnym na twarzy konieczna jest konsultacja lekarska. Szczególnie dotyczy to kobiet w ciąży i dzieci. Specjalista najprawdopodobniej przepisze antybiotyk. Niektórzy lekarze zlecają również dodatkowe badania potwierdzające zakażenie (moczu, krwi bądź chorej tkanki). Dalsza diagnostyka pozwala przede wszystkim na dobór najwłaściwszego sposobu leczenia. Jest to ważne, ponieważ pewne typy antybiotyków nie przynoszą oczekiwanej poprawy w przypadku niektórych typów gronkowca skórnego.
Niestety, zwalczanie bakterii jest czasem żmudne, ponieważ gronkowiec wydziela toksyny niezmiernie szkodliwe dla człowieka. Toksyny mogą rozwijać się nawet w zakażonym jedzeniu. Co więcej, wysoka temperatura (w procesie pieczenia czy gotowania) nie rozkłada ich. Produktami szczególnie sprzyjającymi rozwojowi toksyn są nabiał i mięso, a ich spożycie skutkuje zatruciem pokarmowym.
Oprócz antybiotykoterapii w leczeniu gronkowca skórnego na twarzy można sięgnąć po zioła, między innymi piołun czy tymianek. Działanie przeciwświądowe i przeciwzapalne ma miód manuka, a w leczeniu zakażonych miejsc pomoże między innymi olejek z drzewa herbacianego. Ażeby uniknąć zakażenia, niezmierne ważne jest wzmacnianie odporności, regularny odpoczynek i sen. Ponadto należy przestrzegać zasad higieny, zwłaszcza często myć ręce, nie spożywać produktów, które mogłyby być przechowywane w nieodpowiednich warunkach bądź w naruszonych opakowaniach. Niektóre czynniki, jak antybiotykoterapie czy sięganie po duże ilości słodyczy, naruszają równowagę naturalnej flory jelitowej, a to może również zwiększać podatność organizmu na zakażenie gronkowcem skórnym.
Zdjęcie: Envato Elements
Autor: Anna Chmielewska