Pierwszy samodzielny spacer dziecka to wydarzenie, na które rodzice czekają z niecierpliwością. Gdy malec kończy pierwszy rok życia, mama i tata wypatrują oznak wskazujących, że lada moment będzie dreptał po mieszkaniu. Gdy dziecko nie garnie się do chodzenia i wstawania, pojawiają się wątpliwości. Czy dziecko rozwija się prawidłowo? Jak nauczyć dziecko chodzić?
Przeczytaj również: Jaki nocnik dla dziecka wybrać?
Wielu rodziców jest zdania, że dziecko powinno rozpocząć chodzenie w okolicach 10.-12. miesiąca życia. Gdy tak się nie dzieje, martwią się, czy jego rozwój przebiega prawidłowo. Zanim zaczniesz zachodzić w głowę, czemu twój malec jeszcze nie chodzi, musisz wiedzieć, że każde dziecko rozwija się we własnym tempie. Niektóre zaczynają chodzić wcześniej, a inne później. Specjaliści podkreślają, że niemowlak może rozpocząć samodzielne próby wstawania i chodzenia nawet do 18. miesiąca życia!
Jeśli więc twoje dziecko nie chodzi wówczas, gdy jego równolatkowie już wybierają się na pierwsze spacery, nie popadaj w panikę. Najpewniej maluch w tym momencie pracuje nad inną umiejętnością. Jeśli dziecko nie jest zainteresowane chodzeniem w wieku po skończeniu 1,5 roku, dla własnego spokoju możesz skonsultować się z lekarzem.
Z pewnością nieraz spotkałeś się z materiałami dotyczącymi rozwoju dziecka. Niemowlak codziennie uczy się czegoś innego, a umiejętność chodzenia – choć naturalna dla człowieka – musi być poprzedzona etapami. Należą do nich podnoszenie główki, przekręcanie się na boczki, samodzielne siadanie, często też raczkowanie. Dopiero potem malec zaczyna wstawać, podpierając się przy meblach i dążyć do samodzielnego chodu.
W czasie wszystkich faz rozwoju ruchowego niemowlak kształtuje poczucie równowagi i koordynację ruchową. Rozwija się jego układ nerwowy, a także mięśnie szkieletowe odpowiedzialne za ruch. Chód wymaga od niego dobrego wykształcenia mięśni nóg, a także pleców. Pod żadnym pozorem nie wolno więc przyspieszać procesu nauki chodzenia, podpierając dziecko pod paszkami czy stawiając je na stópkach na siłę! Takie zachowania stwarzają ryzyko wad postawy u malucha.
Czy rodzic w jakikolwiek sposób może pomóc maluchowi w dążeniu do chodzenia? Owszem – zrobi to… nie przeszkadzając. Często kierując się dobrymi intencjami, tak naprawdę stwarzamy maluchowi przeszkodę na drodze do samodzielności.
Jeśli zastanawiasz się, jak nauczyć dziecko chodzić w chodziku, najlepiej jak najszybciej porzuć ten pomysł. Choć chodziki były stosowane od setek lat, w ostatnich dekadach dużo mówi się o ich szkodliwości. Dziecko „chodząc” w chodziku, stawia stopy nieprawidłowo, odpychając się z palców i pochylając sylwetkę ku przodowi. Kręgosłup i biodra nie wykonują ruchów naturalnych dla chodu, wskutek czego ich rozwój jest zaburzony. Chodzik może przyczyniać się do wad postawy i zniekształceń układu kostnego.
Pchacze uznawane są za bezpieczne zabawki ruchowe dla niemowląt, pod warunkiem, że opanowały one już sztukę samodzielnego chodzenia. Aby korzystać z pchacza, maluszek powinien samodzielnie i stabilnie stać na własnych nogach, wykonywać kroki i bezpiecznie zatrzymywać się. Wówczas pchacz może być traktowany jako mobilny punkt podparcia.
Wniosek jest prosty: twoje dziecko nauczy się chodzić, gdy nie będziesz mu w tym przeszkadzać. Maluch powinien próbować wstawania o własnych siłach, spacerować sam przy meblach i ścianach. Tylko wtedy wypracuje odpowiedni model ruchowy, układając stopy w naturalny sposób. Unikaj prowadzenia go za rękę.
Twoje dziecko zrobiło kilka kroczków, a ty już szukasz dla niego pierwszych butów? Wstrzymaj się. To bardzo ważne, aby maluch w początkowym etapie nauki chodzenia trenował całkowicie boso. Dzięki temu nauczy się stawiać stopy prawidłowo i szybciej wykształci poczucie równowagi. Pierwsze buciki przydadzą mu się tak naprawdę dopiero wtedy, gdy zabierzesz go na spacer poza domem.
Jakie buty do nauki chodzenia będą odpowiednie? Koniecznie elastyczne, o odpowiedniej długości i szerokości, z antypoślizgową podeszwą. Ważne, by były wykonane z przewiewnego materiału. Pamiętaj, że stópka dziecka rośnie szybko, dlatego rozmiar obuwia należy regularnie sprawdzać. Z tego samego powodu nie warto wyposażać dziecięcej garderoby w dziesiątki par obuwia. Wystarczą 2-3 pary dobrej jakości obuwia.
Każde dziecko nabywa nowych umiejętności we własnym rytmie, którego nie należy przyspieszać. Twoje maleństwo zacznie chodzić, gdy będzie na to przygotowane psychicznie i fizycznie. Zrezygnuj z podpierania go pod paszkami czy sadzania w chodziku. Naturalna dla ludzi zdolność z całą pewnością rozwinie się u niego wówczas, gdy będzie na to gotowe!