Skąd wiadomo, że kobieta w ciąży cierpi na cukrzycę ciążową? Jest to choroba, która zwykle w początkowym okresie najczęściej rozwija się bezobjawowo. Bardzo ważne jest przeprowadzanie odpowiednich badań, jeśli istnieją przesłanki, że może wystąpić u przyszłej mamy. Czasami jednak mogą pojawić się charakterystyczne objawy cukrzycy ciążowej, które częściowo pokrywają się z objawami innych typów cukrzycy. Może to być m.in. wzmożone pragnienie oraz częste oddawanie moczu, do tego też ciągłe zmęczenie, zawroty głowy i omdlenia, a także napady głodu i nadmierny przyrost wagi zarówno ciężarnej jak i płodu. Udanie się w takiej sytuacji do lekarza jest jednoznaczne.
Cukrzyca ciążowa jest jednym z powikłań ciąży. Prowadzi do zaburzenia tolerancji węglowodanów, ponieważ organizm nie potrafi wytwarzać dostatecznej ilości insuliny, żeby poradzić sobie ze zwiększonym stężeniem cukru we krwi. Typowa postać cukrzycy ciążowej jest zwykle rozpoznawana pomiędzy 24 a 28 tygodniem ciąży, następnie zaś mija wraz z porodem. Cukrzyca ciążowa wymaga stosowania innej diety, a także innego monitorowania glikemii, tj. insulinoterapii. Niezdiagnozowana lub źle leczona cukrzyca u kobiety w ciąży, jest przyczyną poważnych komplikacji zdrowotnych u samej matki, ale także i u dziecka.
Cukrzyca ciążowa wymaga odmiennego monitorowania, aniżeli w pozostałych typach cukrzycy. Poziom cukru we krwi u kobiety ciężarnej należy oznaczać za pomocą glukometru: na czczo, 1 godzinę po pierwszym i drugim śniadaniu, obiedzie, podwieczorku oraz kolacji. W niektórych przypadkach należy również oznaczyć cukier między godz. 2 a 4 w nocy.
Rozwój cukrzycy ciążowej uzależniony jest w głównej mierze od zmian hormonalnych, jakie prowadzą do postępującego ograniczenia tolerancji glukozy. W okresie ciąży, komórki bardziej są oporne na insulinę, lecz w większości kobiet nie stanowi to istotnego problemu. Wówczas trzustka zwiększa produkcję insuliny. Są kobiety, u których trzustka nie nadąża z wydzielaniem większej ilości insuliny. Dochodzi wtedy do utrzymywania się podwyższonego stężenia glukozy we krwi i rozwoju cukrzycy ciążowej.
Potencjalnie cukrzyca ciążowa może wystąpić u każdej ciężarnej kobiety. Można określić kilka czynników ryzyka, które zwiększają zagrożenie jej rozwojem.
Wśród nich są:
Nad nietolerancją glukozy oraz cukrzycą ciążową można zapanować, dodając sobie więcej ruchu na co dzień. Każda forma aktywności, przede wszystkim zaś intensywna aktywność fizyczna wykonywana jeszcze przed ciążą, plus lekka lub umiarkowana już w czasie ciąży – to wszystko jest „in plus”. To właśnie jednym z zaleceń profilaktycznych w kierunku ewentualnego wystąpienia cukrzycy ciążowej, zalecane jest wykonywanie ćwiczeń przynajmniej 30 minut dziennie. Aktywność fizyczna razem z dobrze zbilansowaną dietą, pozwolą na zachowanie prawidłowej masy ciała, co ma fundamentalne znaczenie w profilaktyce występowania cukrzycy ciążowej.
Obawa o to, jakie skutki dla nienarodzonego jeszcze dziecka może mieć cukrzyca ciążowa u jego matki są duże, zwłaszcza że stan wiedzy u mam bywa na początku różny. Otóż w 98% przypadków cukrzyca ciążowa znika w momencie, kiedy dziecko przychodzi na świat. Chociaż istnieje ryzyko jego zachorowania na cukrzycę typu II, w następnych latach po porodzie. Dlatego problemu cukrzycy ciążowej nie należy bagatelizować. Ryzyko to można znacząco zmniejszyć, jeśli przyszła mama będzie przestrzegała zrównoważonej diety oraz zadba o odpowiednią dawkę aktywności fizycznej. Jeszcze jedna sprawa - w przypadku kolejnej ciąży, jest dość duże ryzyko ponownego wystąpienia cukrzycy. Dlatego niezbędne jest wykonanie określonych badań zaraz na początku, kiedy kobieta przewiduje, że zostanie mamą.
Przy zdiagnozowanej cukrzycy ciążowej, ciężarna powinna zwrócić baczną uwagę na swój sposób żywienia. Najlepszym konsultantem będzie lekarz, a zaraz potem diabetolog lub dietetyk. Dieta pełni bowiem kluczową rolę w radzeniu sobie z już zaistniałym problemem. Najważniejsze jest regularne spożywanie posiłków. Powinny to być 3-4 posiłki dziennie oraz 1, bądź dwie niewielkie przekąski. Ważne jest zbilansowanie diety. Wszystko po to, aby zapobiec skokom cukru we krwi.
Należy odpowiednio wybierać produkty o dużej zawartości węglowodanów złożonych. Wśród nich są głównie produkty zbożowe z pełnego ziarna, brązowy ryż oraz rośliny strączkowe. Ograniczyć należy natomiast biały cukier, białe pieczywo, dżemy słodzone, słodkie napoje, cukierki, jak również wszelkie cista, ciasteczka i chipsy.
Wysoki indeks glikemiczny mają węglowodany. Ten wskaźnik określa procentowy wzrost stężenia glukozy we krwi po spożyciu danego produktu. Przypomnijmy, że spożywanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym doprowadza do podwyższenia wydzielania insuliny. To jest wysoce niebezpieczne w cukrzycy ciążowej. Aby tego uniknąć, trzeba wybierać dla diety kobiety w ciąży produkty o niższym IG, takie jak makaron pełnoziarnisty, brązowy ryż czy kasza gryczana. Dieta mamy z problemem cukrzycy ciążowej powinna być bogata w warzywa. Wiele z nich zawiera błonnik, który jest niezbędny do utrzymania odpowiedniego poziomu cukru we krwi. Nie można przesadzać z ilością owoców, bo mają one zwykle wysoką zawartość cukru. Dwie umiarkowane porcje dziennie zdecydowanie wystarczą.
Dieta przyszłej mamy powinna zawierać produkt białkowy w każdym posiłku. Za to niewiele powinny spożywać produktów zawierających tłuszcze zwierzęce. Sery i wędliny to ich największe źródło, nie należy więc z ich ilością przesadzać. Oleje roślinne, a także awokado oraz orzechy będą zdecydowanie lepsze dla kobiety w ciąży, która boryka się z cukrzycą ciążową.
Brak wiedzy, brak odpowiednich badań, rozpoznania lekarskiego, dobrej diety i przestrzegania zasad - wszystko to może mieć negatywne skutki. Ale czujność powinna uratować sytuację. Wiedza przede wszystkim. Zarówno o objawach cukrzycy w ciąży, jak i skutkach cukrzycy ciążowej, można więcej dowiedzieć się m.in. tu: Zdrowy start w przyszłość.
Artykuł sponsorowany