Owsiki to jedne z najdłuższych pasożytów zamieszkujących ludzki układ pokarmowy. Dojrzały osobnik może osiągać nawet 1 cm długości. Nicienie te powodują chorobę zwaną owsicą. Szacuje się, że w Polsce ich nosicielami jest około 17% dorosłych i 38% dzieci.
Dawniej owsiki były zwane rupiami. To białe robaki (pasożytnicze nicienie), których samce osiągają do 3 mm, a samice do 10 mm długości. Żyją tylko i wyłącznie w ludzkim organizmie, żywią się treścią pokarmową i żerują głównie w jelicie grubym. Samce giną wkrótce po zapłodnieniu, a samice żyją około miesiąca. U kresu swojego życia wędrują do odbytu gdzie składają tysiące jaj z larwami, które mniej więcej po 4 godzinach są już gotowe do inwazji.
Owsiki przenoszone są najczęściej na brudnych dłoniach, a do ludzkiego organizmu dostają się drogą pokarmową. Owsica dotyka głównie dzieci, bowiem często wkładają rączki do ust. Choroba rozprzestrzenia się szybko, gdyż inwazyjne jaja pasożytów zachowują żywotność w pomieszczeniach o stałej temperaturze i wilgotności nawet do kilku tygodni.
Ponieważ do zakażenia tymi pasożytami dochodzi w drodze autoinwazji (chory wielokrotnie połyka jaja, które znajdują się np. pod jego nie umytymi paznokciami) zakażenie ma charakter przewlekły, a na owsicę szczególnie narażone są maluchy uczęszczające do żłobka i przedszkola.
Dziecko, u którego podejrzewamy owsice skarży się na uporczywy świąd pupy, często trzyma rączki w majtkach i drapie się w okolicy odbytu. Swędzenie nasila się szczególnie wieczorami i w nocy.Gdy dziecko zaśnie owsiki wychodzą przez jego odbyt i pełzają po skórze pupy i krocza.
Obecność pasożytów w ludzkim organizmie powoduje:
Rozpoznanie choroby polega na stwierdzeniu obecności pasożytów w okolicy odbytu lub w kale dziecka. Po potwierdzeniu diagnozy konieczne jest wdrożenie leczenia. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele skutecznych preparatów przeciw owsikom, a o ich wyborze powinien zadecydować lekarz. Podczas kuracji należy też stosować probiotyki, które pomogą odbudować zniszczoną florę bakteryjną jelit.
Po wykryciu choroby należy szczególnie dbać o higienę oraz oddzielić zarażonego domownika od pozostałych. Chory musi mieć osobny ręcznik i oddzielne łóżko, a jego pościel powinna być codziennie zmieniana.
Do częstych powikłań należą:
To nieprzyjemna choroba pasożytnicza, która nie tylko powoduje dyskomfort, ale także może być przyczyną zaburzeń pracy układu pokarmowego. Dlatego gdy tylko podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć pasożyty nie zwlekaj z wizytą u lekarza.
Zdjęcie: Fotolia by © Anna Sedneva All rights reserved
Miłośniczka kotów, kuchni azjatyckiej i drinków z parasolką. Uzależniona od cappuccino. Prywatnie matka swojego syna, żona swojego męża, wielbicielka swoich przyjaciół.