Kiedy dziecko zaczyna chodzić? Jakie są etapy nauki chodzenia?

Pierwsze samodzielne kroki dziecka to niezwykle ważny, rodzinny moment. Należy jednak pamiętać, że musi go poprzedzić kilka istotnych etapów – stanie z podporą, raczkowanie, a potem chodzenie ze wsparciem. Sprawdź, kiedy dziecko zaczyna chodzić i czy można ten proces… przyspieszyć.

Kiedy dziecko zaczyna chodzić?

Odpowiedź na pytanie: kiedy dziecko zaczyna chodzić, zdecydowanie nie jest jednoznaczna – bardzo dużo zależy od indywidualnego rozwoju maluszka. Niektóre dzieci zaczynają chodzić już w 9. miesiącu życia, inne dopiero po 18. miesiącu – w obu przypadkach rozwój maluszka może przebiegać prawidłowo.

Niemniej warto wiedzieć, że większość dzieci zaczyna chodzi między 11. a 14. miesiącem życia. Nieprawdą jest, że dziewczynki chodzą później iż chłopcy albo odwrotnie – to po prostu indywidualna kwestia.

Nauka chodzenia – etapy

Chodzenie dziecka poprzedzają pewne etapy. Najpierw dziecka zaczyna pełzać, czyli przemieszczać się w pozycji leżącej. Następnie następują: raczkowanie, stawanie przy meblach i chodzenie ze wsparciem.

Raczkowanie

Większość dzieci zaczyna raczkować około dziewiątego miesiąca życia. To niezwykle ważna czynność – niemowlę uczy się naprzemiennego stawiania nóg i rączek, trenuje koordynację i ćwiczy mięśnie.

Oczywiście może zdarzyć się, że dziecko wcale nie będzie spieszyło się do raczkowania – niektóre maluchy zupełnie pomijają ten etap. Z uwagi na fakt, że czynność ta jest niezwykle korzystna dla rozwoju niemowlęcia, warto temu przeciwdziałać.

Aby zachęcić dziecko do raczkowania, pamiętaj o:

jak najczęstszym układaniu dziecka na podłodze na brzuszku; najlepiej kłaść malca na twardej powierzchni – raczkowanie na dywanie jest naprawdę trudne,
zabawach zachęcających do raczkowania – możesz położyć dziecko blisko lustra albo ofiarować mu zabawkę, która będzie mu „uciekała”,
luźnych ubrankach – maluszek nie będzie raczkował, jeśli ugięcie nóżki będzie źródłem dyskomfortu.

Chodzenie przy meblach

Ważne etapy nauki chodzenia to również stanie i chodzenie przy meblach. Do pojawienia się tych dwóch umiejętności zazwyczaj dochodzi mniej więcej w czasie, kiedy dziecko zaczyna raczkować lub trochę później.

Należy pamiętać, że to, kiedy dziecko zaczyna chodzić, czyli „odrywa się” od mebli, zależy w dużej mierze od cech jego charakteru i predyspozycji fizycznych. Dla przykładu maluch odważny i panujący już trochę nad zmysłem równowagi prawdopodobnie zrobi pierwszy krok szybciej niż jego bojaźliwy kolega, który ciągle się przewraca.

Chodzenie z podporą

Kolejny etap chodzenia to chodzenie z podporą. Należy w tym miejscu wyraźnie zaznaczyć, że podporę powinny stanowić wszelkie pchacze, a nie ręka osoby dorosłej. Podtrzymywanie dziecka powoduje, że przyjmuje ono niewłaściwą postawę ciała. Jeśli będzie się tak działo codziennie przez kilka tygodni, zwiększa się ryzyko, że dziecko będzie miało później wady postawy, w tym skoliozę.

Samodzielne chodzenie

Po pierwszym roku życia dziecka przychodzi moment, na który czeka cała rodzina – maluszek coraz częściej trochę „zapomina”, że nie umie chodzić i pokonuje samodzielnie kroczek lub dwa. W końcu zaczyna orientować się, że posiada nową umiejętność i chodzi już bardziej świadomie. Ostatecznie, najczęściej po kilku tygodniach od pierwszego, nieświadomego jeszcze kroczku, dziecko jest w stanie przejść samodzielnie niewielką odległość od jednego rodzica do drugiego. To jedno z najpiękniejszych wydarzeń w życiu mamy i taty, dlatego warto tę chwilę uwiecznić na filmie.

Chodzenie dziecka – czy można je przyspieszyć?

Wielu rodziców nurtuje nie tylko pytanie, kiedy dziecko powinno zacząć chodzić, ale także to, czy można pomóc mu nabyć tę nieumiejętność. Mianowicie – czy warto kupić dziecku chodzik. Odpowiedź brzmi: zdecydowanie nie.

Chodzik, wbrew swojej nazwie, wcale nie uczy dziecka chodzić – dziecko nie ćwiczy w nim mięśni nóg, ale „wisi” w siedzisku i odpycha się paluszkami stóp. Dlatego właśnie chodzik może spowodować wystąpienie u dziecka całej masy wad rozwojowych, wśród których wymienia się:

nieprawidłowe układanie stóp,
koślawość stóp,
zaburzenia równowagi,
płaskostopie,
skoliozę,
wady w budowie kolan.

Należy też wyraźnie zaznaczyć, że dziecko, które uczy się chodzić w chodziku, ma fałszywe poczucie bezpieczeństwa. Jako że z każdej strony jest otoczone zabezpieczeniami, nie zauważa zagrożenia. Może zatem pójść w kierunku schodów, a następnie – wraz z całym chodzikiem, z nich spaść. Należy również zauważyć, że dzieci, które chodzą w chodzikach, podczas upadku nie wyciągają rąk w naturalnym geście obronnym.

Jeżeli bardzo chcesz przyspieszyć chodzenie dziecka, to podaruj mu ciężki pchacz albo zabawkę na kijku, którą można prowadzić przed sobą. Takie zabawki nie wpływają negatywnie na rozwój fizyczny dziecka, rzeczywiście wspierają naukę chodzenia, a do tego nie powodują wykształcenia się u dziecka groźnego, fałszywego poczucia bezpieczeństwa.

Kiedy najpóźniej dziecko zaczyna chodzić?

Czasami za pytaniem: „kiedy dziecko powinno zacząć chodzić?” kryje się poważny niepokój o zdrowie malca. Odczuwają go zwłaszcza rodzice, którzy zauważają, że dzieci z ich otoczenia (dzieci kuzynów, rodzeństwa, znajomych) zaczynają chodzić znacznie wcześniej niż ich własne.

Należy pamiętać, że górne „widełki” wiekowe pojawienia się umiejętności chodzenia to 18. miesiąc życia. Jeżeli zatem dziecko ukończyło półtora roku i nie chodzi, warto odwiedzić lekarza. Najprawdopodobniej skieruje on malucha do fizjoterapeuty, który skutecznie zachęci smyka do postawienia pierwszych samodzielnych kroczków.