Francja to bez wątpienia raj dla smakoszy serów. Francuskie sery zachwycają jakością, formą i niepowtarzalnym smakiem. Są nieodzownym elementem tradycyjnych posiłków i apetycznie zdobią stoły francuskich restauracji.
fot. Unsplash.com
Ser górski do którego produkcji używa się mleka krów tarine lub terentais. Ich mleko staje się jeszcze bardziej aromatyczne latem, gdy zwierzęta pasą się na alpejskich pastwiskach.
Beaufort ma delikatny aromat masła, kwiatów i miodu.
Powinien też mieć wilgotną, lepką skórkę i lekko wklęsłą powierzchnię.
Wytwarza się trzy rodzaje sera:
Beaufort ma formę koła o średnicy 35-75 cm i wadze 20-70 kg.
Nazwa sera pochodzi od górskiej krainy w której jest wytwarzany.
Pod cienką powierzchnią Blue D'auvergne znajduje się miąższ o kolorze kości słoniowej z nierównomiernie niebieskozielonymi żyłkami pleśni.
Bleu d’Auvergne ma kształt walca o średnicy 10 lub 20 cm i wadze 1-3 kg.
Ser jest idealnym składnikiem sosu do sałatek z cykorii, orzechów i pieczarek . Również doskonale nadaje się do dań z makaronu.
Brie to jeden z najbardziej znanych francuskich serów pochodzi z prowincji Brie, której obszar pokrywa się z terytorium dzisiejszego departamentu Seine-et-Marne.
Jest wytwarzany w kształcie tortu o średnicy 20-30 cm i wadze 0,5 kg.
Jego skórka jest cienka i pokryta delikatnym kożuszkiem białej pleśni. Kremowy miąższ sera ma wyraźny posmak mleka i grzybów i wyrazisty orzechowy aromat.
Camembert to najbardziej znany przedstawiciel białych serów pleśniowych. Wyrabiany jest z surowego mleka krowiego, w regionie Normandii.
Charakteryzuje się miękkim miąższem oraz skórką pokrytą białą pleśnią. Posiada wspaniały aromat i łagodny smak. Do Camembert świetnie pasują delikatne wina czerwone.
To jeden z najstarszych serów francuskich wytwarzany w Owernii. Zaliczany jest do serów półtwardych i zawiera 45% tłuszczu.
Cantal jest sprzedawany jako:
Chaumes to ser miękki, wyrabiany z mleka krowiego. Regionem produkcji Chaumes jest Perigord w południowo-zachodniej Francji.
Sposób jego wytwarzania jest oparty na recepturze tradycyjnych serów trapistów. Miękka skórka Chaumes odznacza się głębokim, mandarynkowym kolorem. Ser ma kremowy miąższ i niepowtarzalny , orzechowy aromat.
To tradycyjny ser z porostem białej pleśni. Pochodzi z regionu Szampanii.
Młody ser ma delikatną dopiero się formującą skórkę o mlecznym aromacie. W miarę dojrzewania skórka grubieje, a na jej powierzchni rozwijają się czerwone plamki pleśni.
To jeden z najbardziej docenianych serów Francji. Wytwarza się go z mleka krów wypasanych na stokach gór Jurajskich, w regionie Franche-Comté.
Emmental wytwarzany w regionie Franche - Comté. Jest to ser twardy z dziurami o miąższu w kolorze kości słoniowej lub bladożółtym.Niektóre odmiany sera Emmental wytwarzane są jedynie z mleka Franche – Comté, Wogezów i Sabaudii i noszą nazwę "Grand Cru".
Emmental ma twardą suchą skórkę. Produkowany w formie kręgu o średnicy 70-100 cm, wysokości 13-25 cm i wadze 60-130 kg.
Jest to krowi ser pleśniowy pochodzący z Owernii.
Ser ma lekko kremową konsystencję i lekko grzybowy smak. Niebieska pleśń ma formę grudek, o nietypowych dla tej rodziny żyłek. Fourme d’Ambert w porównaniu z większością serów z przerostem pleśniowym jest bardziej miękki i gęściejszy.Ma naturalną suchą skórkę z czerwoną lub białą pleśnią.
Ser półtwardy wytwarzany z mleka krowiego. Pochodzi z regionu Franche-Comté. Morbier jest chroniony przez francuski system jakości AOC.
Ma okrągły kształt, lekko wypukłe boki i poziomą czarną warstwę popiołu drzewnego oraz soli. Posiada charakterystyczną wilgotną, beżową skórkę. Idealnie nadaje się do sosów i zapiekanek.
Doskonałe komponuje się z winem alzackim Riesling lub czerwonym z Bordeaux.
To ser alzacki , zaliczany do serów miękkich o kremowej konsystencji. Produkowany jest z mleka krowiego. Nazwa pochodzi od miasta, w którym był wytwarzany przez benedyktynów od 14 stuleci. Wyjątkowy charakter ser zawdzięcza czystym pastwiskom Alzacji i krowom rasy vosgiennes, słynącej z wysokobiałkowego mleka.
W procesie produkcji przez okres 2-3 miesięcy ser jest stale nacierany solanką. Dzięki temu skóra uzyskuje bogaty kolor i wzmacnia się aromat. Miąższ młodego sera jest kremowy, a smak świeży i orzechowy. Dojrzały Munster osiąga intensywny bukiet, skórka błyszczy się bardziej czerwono, jest wilgotniejsza, a smak wyrazisty i pełen charakteru.
Jest to ser miękki o okrągłym kształcie. Posiada certyfikat AOC, który określa dokładnie region produkcji i gwarantuje tradycyjne metody jego wytwarzania.
Do produkcji sera stosuje się mleko pochodzące tylko od 3 ras krów: Abondance, Montbéliard i Tarine. Reblochon ma cienką pomarańczowo-żółtą i kremową konsystencję.
To wyjątkowy ser o smaku orzechów i niepowtarzalnym aromacie świeżej trawy oraz alpejskich kwiatów.
Ten przerośnięty nitkami błękitnej pleśni ser owczy nazywany królem serów we Francji. Do surowego owczego mleka wraz z podpuszczką dodaje się zarodniki szlachetnej błękitnej pleśni. Surowe sery, formowane w kręgi, obtacza się wielokrotnie solą, a następnie przewozi do jaskiń Combalou.
To miękki ser, posiadający czerwoną florę bakteryjną i co najmniej 40% tłuszczu. Jest wytwarzany jedynie w Pays d’Auge, ojczyźnie Camembert. Waży w zależności od rozmiaru między 350 i 500 g.
Dojrzewa przez miesiąc w wilgotnej piwnicy, gdzie jest przemywany i kilkakrotnie przewracany. Pod skórą Livarot kryje się żółty, elastyczny miąższ o mocnym, korzennym aromacie. Smakosze preferują Livarot dojrzały, ponieważ jego smak staje się wtedy bardziej wyrazisty.
Jest to półtwardy, górski ser produkowany w Sabaudii. Najlepsze sery mają napis "Lait Cru", co oznacza, że zostały wytworzone z mleka surowego.
Tomme de Savoie ma skórkę twardą, szarą z plamami żółtej lub czerwonej pleśni.
Jego smak jest delikatny z wyczuwalną nutą polnych kwiatów i orzechów włoskich. Miąższ sera ma niewielkie dziury i lepką konsystencję.
Sery białe, mozarellę, parmezan, czy sery żółte można dawać dzieciom od początku rozszerzania diety. Z serami pleśniowymi należy poczekać aż dziecko skończy pierwszy rok życia. Zaleca się podawanie małym dzieciom (do 3 lat) tylko serów z mleka pasteryzowanego, najlepiej z produkcji przemysłowej, ze względu na niebezpieczeństwo zakażenia listeriozą. Podając dzieciom sery pleśniowe należy liczyć się z możliwością wystąpienia alergii. Nawet jeśli dziecko zareaguje alergicznie na dany typ sera, warto spróbować za jakiś czas ponownie, bo jednorazowa reakcja nie świadczy jeszcze o chorobie alergiczne.