Amerykańska reforma pomocy społecznej

W 1996 roku w Stanach Zjednoczonych miała miejsce poważna reforma systemu opieki społecznej. W lipcu Senat uchwalił ustawę o nazwie Personal Responsibility and Work Opportunity Reconciliation Act (H.R. 3734), zaś w sierpniu uzyskała ona akceptację prezydenta Clintona. Ustawa weszła w życie z dniem 1 lipca 1997 r. i wprowadziła daleko idące zmiany w sposobie, w jaki finansowana jest pomoc społeczna.

Założenia reformy pomocy społecznej

Głównym założeniem ustawodawcy było przekonanie, że wsparcie finansowe państwa dla gorzej sytuowanych obywateli ma służyć jako pomost i pomoc na drodze do ich usamodzielnienia i niezależności ekonomicznej. Stąd główny nacisk położono na finansowanie programów wspierających rozwój zawodowy i promujących aktywne sposoby poszukiwania pracy.

Zmiany w dotychczasowej opiece społecznej

Ustawa przewidywała likwidację istniejącego dotychczas funduszu dla rodzin mających na utrzymaniu nieletnie dzieci (Aid for Families with Dependent Children, AFDC) i zastąpienia go programem czasowej pomocy dla rodzin znajdujących się w potrzebie Temporary Assistance to Needy Families (TANF). Jak wskazuje sama nazwa nowego programu, rząd starał się uświadomić obywatelom, że pomoc finansowa ze strony państwa powinna mieć charakter czasowy, nie zaś stały. Objęte miały nią zostać rodziny znajdujące się w trudnym położeniu, po to, aby dzięki wsparciu państwa, szybciej mogły uporać się z trudnościami natury ekonomicznej.

Stany pełnią funkcje decyzyjną

Podstawowym warunkiem otrzymywania pomocy w ramach programu TANF było podejmowanie aktywnych działań zmierzających do znalezienia pracy.

Nowa ustawa dawała poszczególnym stanom dużą swobodę w zakresie tworzenia własnych programów pomocy społecznej. Do tej pory stany zobowiązane były do świadczenia pomocy rodzinom spełniającym określone kryteria. Poniesione koszty były następnie w pewnej części zwracane z budżetu federalnego. Nowe regulacje w zakresie pomocy społecznej dały stanom możliwość samodzielnego decydowania o tym, kto i na jakich warunkach będzie otrzymywał wsparcie. Od czasu wejścia reformy w życie, każdy ze stanów przedkłada roczny plan świadczenia pomocy społecznej, na który – o ile zostanie on zaakceptowany – otrzymuje grant ze środków federalnych.

Zdjęcie: Wikipedia.org by Dbenbenn Creative Commons 3.0