Rudolf Steiner sformułował zasady swojej idei kształcenia dzieci na przełomie XIX i XX wieku. W 1919 roku wygłosił przemówienie w pobliskiej fabryce Waldorfa - Astoria, które spotkało się z dużym entuzjazmem. Idąc za ciosem Steiner stworzył własną szkołę, która do dziś znana jest na całym świecie jako pedagogika waldorfska lub steinerowska. Co tak naprawdę oznacza i czym różni się od tradycyjnej pedagogiki?
Według Steinera w procesie wychowania i nauczania konieczne jest uwzględnienie właściwości psychicznych, potrzeb oraz zainteresowań dziecka. A więc w pedagogice waldorfskiej najważniejszy jest szacunek do małego człowieka, jego indywidualności, wolności wyboru oraz potrzeby twórczego działania.
Przedszkole waldorfskie ma utrzymane w pastelowej kolorystyce. Placówka daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i umożliwia wyciszenie. Zabawki wykonane są z materiałów naturalnych i w większości są dziełem rodziców, i nauczycielek. Dają dziecku możliwość poznania natury , uczą szacunku do niej, a przez swą naturalność korzystnie wpływają na rozwój zmysłów i wyobraźni.
Według Steinera kontakt pedagogów z rodzicami ich podopiecznych jest niezwykle istotny. Opiekunowie uczestniczą w organizowaniu świąt, pracach porządkowych oraz mają znaczące zdanie w podejmowaniu decyzji dotyczących funkcjonowania przedszkola. Bowiem tylko partnerska współpraca dorosłych z dziećmi daje maluchom możliwość prawidłowego rozwoju.
Sam Rudolf Steiner twierdził, że: „ Dorosły człowiek o tyle może być nauczycielem dziecka, o ile dziecko może być jego nauczycielem…”.
Zdjęcie: Fotolia by © Ludwig Ferren All rights reserved
Miłośniczka kotów, kuchni azjatyckiej i drinków z parasolką. Uzależniona od cappuccino. Prywatnie matka swojego syna, żona swojego męża, wielbicielka swoich przyjaciół.