Co zrobić, gdy dziecko unika rówieśników

Autor: Agnieszka Pytlińska

Patrzysz na swoją pociechę jak siedzi samotnie w kącie piaskownicy spoglądając z boku na zabawę rówieśników i zupełnie nie wiesz jak jej pomóc? A może to samo robi w przedszkolu? Siedzi cicho w kąciku, zamiast ganiać i śmiać się z rówieśnikami. Nasze radami pomogą Ci ośmielić małego samotnika.

Dlaczego moje dziecko jest nieśmiałe?

Przede wszystkim musisz pamiętać, że dzieci dopiero w wieku 3 – 4 lat zaczynają interesować się towarzystwem swoich rówieśników. Dlatego nie ma co się martwić zbyt wcześnie. Warto także wiedzieć, że zazwyczaj pierwsze dziecko w rodzinie jest bardziej nieśmiałe od swojego rodzeństwa . Głównym powodem takiej sytuacji jest to, że malec musi nauczyć się samodzielnie stosunków panujących w grupie, podczas gdy jego młodsze rodzeństwo ma tę wiedzę podaną na tacy – od urodzenia żyje z bratem lub siostrą.

Jeszcze jednym z powodów, dla których dzieci bywają nieśmiałe są stosunki panujące w rodzinie. Psychologowie twierdzą, że maluchy, od których dużo się wymaga i które są często pouczane i karcone, również w towarzystwie, zazwyczaj unikają kontaktów z innymi, z obawy m. in. przed ośmieszeniem.

Jak można pomóc nieśmiałemu malcowi?

Akceptuj swoje dziecko, takim jakie jest! To podstawa, budująca u dziecka pewność siebie. Kiedy robisz mu wyrzuty lub okazujesz jak bardzo Cię rozczarowało, sprawiasz, że traci pewność siebie, co utrudnia mu zawieranie znajomości z innymi dziećmi.
Nigdy nie porównuj swojej pociechy z rówieśnikami. Jeśli bowiem porównanie wypadnie negatywnie dla dziecka, będzie się czuło zranione. W przyszłości może unikać kontaktu z innymi, aby sytuacja się nie powtórzyła.
Postaraj się zrozumieć obawy swojego szkraba, choćby wydawały Ci się całkiem absurdalne, pomagaj mu je przezwyciężać. Rozmawiajcie na ten temat, ale nigdy nie zmuszaj dziecka do angażowania się w trudne dla niego sytuacje. Takie zachowanie może spowodować, że jeszcze bardziej zamknie się w sobie.
Kiedy widzisz, że malec chciałby pobawić się z dziećmi, ale się boi, pomóż mu. Może razem podejdziecie i zapytacie jak kolega lub koleżanka ma na imię. Możesz też towarzyszyć swojemu dziecku w zabawach.
Podczas wspólnego spędzania czasu ćwicz razem z dzieckiem zachowania społeczne. Możesz na przykład opowiedzieć historyjkę o chłopcu, który chciał się bawić z kolegą, ale nie wiedział jak zacząć, a potem razem ze swoją pociechą rozwiążcie problem z historyjki. Tego typu zabawy dla dzieci nieśmiałych pokażą Twojemu smykowi jak powinien zachować się w grupie rówieśników.
Kiedy Twoje dziecko wystraszy się i nie będzie umiało odpowiedzieć na pytanie np. „Jak się nazywasz?”, pomóż mu. Zanim jednak odpowiesz za nie, najpierw poczekaj chwilę. Może nabierze odwagi i coś powie.
Dawaj swojemu dziecku dobry przykład. Zatrzymaj się, by porozmawiać z sąsiadką, wymieniaj uprzejmości ze znajomymi. Malec patrzy, słucha a potem powtarza, to co zaobserwował.

Zdjęcie: Fotolia fot. by © rebecca abell

Autor

Agnieszka Pytlińska

Ukończyłam Akademię Medyczną w Poznaniu. Dzięki temu, że jestem mamą dwójki niesfornych przedszkolaków, moja wiedza teoretyczna wyniesiona z uczelni została skorygowana i uzupełniona o praktykę.

Od 2012 roku prowadzę własną firmę Corpicorn, dzięki czemu wiem, że bycie mamą nie przeszkadza w spełnianiu zawodowych zamierzeń.

Prywatnie uwielbiam dobre książki, a w ramach odpoczynku haftuję.

Komentarze

12-12-2013

Ocena:

Guest

To może być również Zespół Aspergera, a to już bardziej poważna sprawa i trzeba udać się po pomoc do specjalisty (psychologa i psychiatry dziecięcego)