Niemowlę a pasożyty

Kiedy dziecko zaczyna raczkować po domu, a potem samodzielnie stawiać pierwsze kroki, gwałtownie wzrasta ryzyko zarażenia pasożytami. Mimo wzmożonej dbałości o czystość w domu i częste przemywanie raczek malucha, nie ma szans, żeby powstrzymać go na spacerze, w piaskownicy czy podczas zabawy od wsadzenia rąk do buzi. A to wystarczy, aby pasożyty ludzkie zamieszkały w jego organizmie.

Najpopularniejsze pasożyty u niemowląt

Dziecko najłatwiej zaraża się owsikami, glistami i lambliami. Szczególnie narażone są dzieci o obniżonej odporności oraz te przebywające w żłobkach i przedszkolach, gdyż wystarczy jeden nosiciel, aby zarazić innych. Leczenie zakażeń pasożytami jest konieczne, gdyż mogą one poczynić znaczne szkody w organizmie dziecka.

Objawy pasożytów najczęściej występujących u dzieci

Owsiki to maleńkie nicienie, zamieszkujące jelito ślepe, które powodują ból brzucha, wzdęcia, nudności, biegunki, a przede wszystkim świąd odbytu (u dziewczynek także sromu). Dzieje się tak dlatego, że dojrzałe samice, mające długość około 1cm, nocą (po zaśnięciu nosiciela) wydostają się na zewnątrz odbytu, gdzie składają jaja w liczbie do 15 tysięcy. Z nich wylęgają się w ciągu 6 godzin larwy, które wracają do jelita, częściej jednak jaja dostają się do organizmu nowego (lub tego samego żywiciela) przez nos lub usta: unoszą się w powietrzu i zostają na rękach. Jest to pasożyt wyłącznie ludzki (nie można się nim zarazić od zwierząt domowych). W leczeniu niezwykle ważna jest higiena: częste mycie rąk, prasowanie bielizny osobistej i pościelowej, obcinanie paznokci, mycie zabawek, unikanie zabaw w piaskownicach, gdzie bywa dużo dzieci, a rzadko jest zmieniany piasek.

Lamblie to pierwotniaki, które zamieszkują jelita i drogi żółciowe. Powodują problemy trawienne, ból wątroby, zgagę, zaparcia i biegunki, alergie, czasem jednak objawy są niewielkie lub nieodczuwalne. Są trudne do wykrycia, gdyż badanie kału nie zawsze je wykrywa, bardziej czułe są badania immunoenzymatyczne. Źródłem zakażenia może być brudna woda (nawet wodociągowa), jedzenie, nosicielami są także zwierzęta domowe i dzikie. Bardzo ważne jest przestrzeganie zasad higieny.

Glista ludzka to robak obły osiągający długość nawet do 40-60cm. Żyje w jelicie cienkim, gdzie składa 200 tysięcy jaj, wydostających się na zewnątrz z kałem. Z nich rozwijają się larwy, które czekają na połknięcie, wówczas opuszczają osłonki i przedostają się od naczyń krwionośnych, a stamtąd do płuc. Po pewnym czasie wędrują do tchawicy, gdzie zostają połknięte i wracają do układu pokarmowego. Zakażenie nimi powoduje osłabienie, zawroty głowy, alergie, bezsenność, ataki duszności, a nawet niedrożność jelit. Zakazić nią można się pijąc brudną wodę (w basenie, jeziorze) lub jedząc owoce, warzywa rosnące na ziemi nawożonej ludzkimi odchodami.

Zdjęcie: Fotolia fot. by © kajtek

Autor