Szacuje się, że co 10. Polka cierpi na HSDD - zespół obniżonego popędu płciowego. Schorzenie to dotyka kobiet w każdym wieku. Objawia się brakiem zainteresowania seksem, wywołuje niepokój i często jest źródłem problemów w relacjach z partnerem.
Zespołowi obniżonego popędu płciowego często towarzyszy złe samopoczucie oraz trudności w kontaktach interpersonalnych. Kobiety oprócz spadku libido mają także obniżony nastrój, a ewentualne stosunki seksualne nie dają im satysfakcji. Oczywiście o zespole obniżonego popędu możemy mówić wówczas, gdy braku zainteresowania seksem nie można upatrywać w innych chorobach oraz gdy na zaistniałą sytuację nie mają wpływu przyjmowane leki, czy ogólny stan zdrowia kobiety.
Zdecydowana większość kobiet cierpiących na obniżenie libido zmaga się z tzw. HSDD nabytym, uogólnionym. Przy tym rodzaju schorzenia kobiety czerpały przyjemność z seksu w przeszłości, ale w chwili obecnej nie odczuwają już żadnej satysfakcji ze zbliżenia z partnerem, ani nawet z masturbacji. Zdiagnozowano również przypadki kobiet, którym zespół obniżonego popędu towarzyszy przez całe życie.
Ponieważ obniżenie libido jest złożonym problem i w większości przypadków nie zostaje niestety właściwie zdiagnozowany. W związku z tym, stworzono specjalną ankietę, tzw. Kwestionariusz Skryningowy, która ma ułatwić lekarzowi postawienie właściwej diagnozy. Kobieta, u której podejrzewa się zespół obniżonego popędu proszona jest o udzielenie odpowiedzi na kila pytań:
Aby móc zdiagnozować uogólnione, nabyte HSDD badana kobieta musi na wszystkie powyższe pytania odpowiedzieć twierdząco.
Lekarz prosi także o wskazanie czynników, które w opinii badanej mogły przyczyniać się do obniżenia poziomu pożądania seksualnego:
Jeśli tym razem na wszystkie pytania kobieta odpowie przecząco z dużym prawdopodobieństwem kwalifikuje się do rozpoznania uogólnionego, nabytego HSDD.
Leczenie zespołu obniżonego popędu płciowego jest trudne i długotrwałe. Opiera się na terapii hormonalnej połączonej z psychoterapią.
Za osłabienie popędu płciowego często odpowiedzialne są zaburzenia nastroju, depresja oraz schorzenia somatyczne takie jak: cukrzyca, nadciśnienie, choroba wieńcowa, toczeń, zapalenie stawów itd. Libido może również ulec obniżeniu gdy kobieta zmaga się z infekcjami układu moczowo-płciowego lub wchodzi w okres menopauzy.
Analizując szeroki wachlarz czynników mogących mieć wpływ na obniżenie libido lekarz bierze pod uwagę także wiek pacjentki, krąg kulturowy, z którego ona się wywodzi, religię, związek, w którym kobieta jest oraz ewentualne problemy seksualne jej partnera. Nie bez znaczenia jest także moment pojawienia się zaburzeń popędu.
Przeprowadzając rozległy wywiad medyczny i analizując odpowiedzi pacjentki z Kwestionariusza Skryningowego lekarz może postawić odpowiednią diagnozę. Wszystkie te elementy są ogromnie istotne gdyż pozwalają zastosować odpowiednie postępowanie terapeutyczne.
Zdjęcie: Fotolia by © Ivan Bliznetsov All rights reserved
Miłośniczka kotów, kuchni azjatyckiej i drinków z parasolką. Uzależniona od cappuccino. Prywatnie matka swojego syna, żona swojego męża, wielbicielka swoich przyjaciół.